الف) کتابها
1. اسلامی ندوشن، محمدعلی (۱۳۵۱). داستان داستانها، تهران، انجمن آثار ملی.
2. ---------- (1370). آواها و ایماها، تهران، یزدان.
3. اسکروچی، رامتین (1396). ریشهشناسی کاربردی در واژگان انگلیسی، کرج، نوای فرهنگ و هنر
4. برزکار، ابراهیم (1397). مقدمه‌ای بر موضوعات شناختی (فرآیندهای‌ذهنی مبتنی بر پژوهش‌های مغز و روانشناختی)، تهران، آرتینه.
5. بولتون، رابرت (١٣٨١). روانﺷﻨﺎﺳﻲ رواﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧﻲ، ﺗﺮﺟﻤﺔ ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ ﺳﻬﺮاﺑﻲ، ﺗﻬﺮان، رﺷﺪ.
6.پارسا، حسن (۱۳۸۸). انگیزش و هیجان، چاپ دهم، تهران، دانشگاه پیام نور.
7. حمیدیان، سعید (۱۳۸۳). درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی، چاپ دوم، تهران، ناهید.
8. دبیرسیاقی، سید محمد (1380). برگردان روایت گونه شاهنامه فردوسی به نثر، تهران، قطره.
9. سرّامی، قدمعلی (1383). از رنگ گل تا رنج خار، تهران، علمی و فرهنگی.
10. شمیسا، سیروس (۱۳۷۶). طرح اصلی داستان رستم و اسفندیار. تهران: میترا.
11. فتی، لادن و فرشته موتابی و شهرام محمدخانی و مهرداد کاظم زاده عطوفی (1391). آموزش مهارتهای زندگی، تهران، میانکوشک.
12. فردوسی، ابوالقاسم (۱۳۸۲). شاهنامه، بر اساس چاپ مسکو. به کوشش سعید حمیدیان. تهران: قطره.
13. ------------- (1386). شاهنامه، تصحیح جلال خالقیمطلق، تهران، مرکز دایرة‌المعارف‌بزرگ اسلامی.
14. مزلو، آبراهام اچ. (۱۳۷۳). انگیزش و شخصیت. ترجمه احمد رضوانی، چاپ سوم. تهران: آستان قدس رضوی.
15. محمدخانی، شهرام و حسن موسوی چلک و ربابه نوری و فرشته موتابی (1396). مهارتهای زندگی (مهارتهای رفتاری- ویژه والدین)، تهران: طلوع دانش.
ب) مقالات
1. تلخابی، مهری (1396). «نگاهی به مهمترین برادرکشیهای شاهنامه از منظر نظریه عقده حقارت آدلر»، فصلنامه تخصصی تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیّات فارسی،شماره 31، صص 137-156.
2. ﺟﻲ. ﻟﻴﻮﻛﻨﺰ، رﺑﻜﺎ (١٣٨٢). «ادﺑﻴﺎت ﭼﻴﺴﺖ»، ﺗﺮﺟﻤﺔ ﺷﻬﺮام اﻗﺒﺎلزاده، ﻛﺘﺎب ﻣﺎه ﻛﻮدک و ﻧﻮﺟﻮان، ﺷﻤﺎرة ٧٧، صص ١٣٦-١٤١.
3. حسن رضایی، حسین (1396). ادبیّات: زبان همدلی یا زبان مشترک عواطف انسان‌ها، نخستین همایش بین المللی ادبیّات: زبان همدلی، شیراز، دانشکده خبر شیراز.صص10-1.
4. رحیمیان‌بوگر، اسحاق، شاره، حسین، حبیبی‌عسگرآبادی، مجتبی و بشارت، محمدعلی (1386). «بررسی تأثیر شیوه‌های جرأت‌ورزی بر سازگاری اجتماعی»، مجله نوآوری‌های آموزشی، 6(23)، صص54-29.
5. رفاهی، ژاله و نازفر مقتدری (1392). «اثربخشی آموزش مهارت همدلی به شیوه گروهی بر افزایش صمیمیت زوجین». فصلنامه مشاوره و روان درمانی خانواده، 3(1)، صص56-44.
6. شکیبی‌ممتاز، نسرین (۱۳۸۷). «نقش گفتگو در داستان رستم و اسفندیار»، فصلنامه علوم‌انسانی دانشگاه الزهرا، شماره ۷۴، صص 111-91.
7. ستاری، رضا و حجت صفارحیدری و منیره مهرابی کالی (1394). شخصیت رستم بر اساس داستان رستم و اسفندیار در شاهنامه و نظریه «خودشکوفایی» آبراهام مزلو، مجله متن پژوهی ادبی: 19(64)، صص 109-83.
8. غفوری، فاطمه (1389). «بررسی تطبیقی کانون روایت در شاهنامه فردوسی و مثنوی مولانا با تأکید بر داستان رستم و اسفندیار و داستان دقوقی»، مجله اندیشههای ادبی دوره جدید سال دوم شماره 3، صص 1-32.
9. فیضآبادی، زهرا و لیلا عزیزی و مریم صالحی (1387). تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلاچ در کارکنان دانشگاه تهران، مجله مطالعات روانشناختی دانشگاه الزهرا، 4(3)، صص 92-73 .
10. ﻛﺎﻇﻤﻲ، ﺣﺎﻣﺪ (١٣٨٦). رﻳﺸﻪﻫﺎى ﻧﻮعدوﺳﺘﻲ در ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﺔ رواﻧﺸﻨﺎﺳﻲ و اﻃﻼع رﺳﺎﻧﻲ، ﺷﻤﺎرة ١، صص 62-44.
11. ﻛﺎوﻳﺎﻧﻲ، ﻣﺤﻤﺪ و ﻣﻮﺳﻮى، ﺳﻴﺪهﺳﺎدات (١٣٨٩). «ﺗﺤﻠﻴﻞ روانﺷﻨﺎﺧﺘﻲ دﻳﺪﮔﺎه ﻣﻮﻟﻮى در ﻣﻮﺿﻮع ﻧﻮعدوﺳﺘﻲ»، دوﻓﺼﻠﻨﺎﻣﺔ ﻋﻠﻤﻲﺗﺨﺼﺼﻲ ﻋﻼﻣﻪ، ﺳﺎل دﻫﻢ، ﺷﻤﺎرة ٢٦، صص 126-97.
12. ﮐﻬﻨﻮﺟﯽ، مرضیه (1395). «ﺑﺮرﺳﯽ اﺑﻌﺎد ﻫﻤﺪﻟﯽ در ﺑﯿﻦ اﻋﻀﺎی ﻫﯿﺄت ﻋﻠﻤﯽ دارای ﭘﺴﺖﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﺟﻨﺴﯿﺘﯽ»، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ، 5(20)، صص186 -171.
13. ﮔﻠﻤﻦ، داﻧﻴﻞ (١٣٨٣). «ﻫﻤﺪﻟﻲ و ﻧﻮعدوﺳﺘﻲ ﻧﺸﺎﻧﺔ ﻫﻮش ﻋﺎﻃﻔﻲ ﺗﻮﺳﺖ»، ﺗﺮﺟﻤﺔ ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ ﺑﻠﻮچ، ﻣﺠﻠﺔ روانﺷﻨﺎﺳﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ، 2(15 و 16)، صص 38-36.
14. ﻣﻈﻠﻮم، ﺳﻴﺪرﺿﺎ و امیرحسین ﻣﻴﺮﺣﻘﻲ (1392). «مضامین اخلاقی پرستار در شاهنامه»، مجله پژوهش پرستاری ایران، 8(28)، صص 8-1.
15.وزیری، شهرام و افسانه لطفی‌عظیمى (1390). «تأثیر آموزش همدلى در کاهش پرخاشگری نوجوانان»، روانشناسی‌تحولی (روانشناسان ایرانی)، 8(30)، صص 175-167.
)