آدامووا، ا.ت- گیوزالیان.(1386). نگاره‌های شاهنامه، ترجمه زهره فیضی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
آیدنلو، سجاد.(1387)الف. «فردوسی و شاهنامه در منظومه‌های ، دینی و تاریخی پس ازاو(ذیلی بر سرچشمه‌های
فردوسی شناسی»، گوهر گویا، اصفهان، شماره 8، ص 74- 43.
آیدنلو، سجاد.(1383)الف.«نکته‌هایی درباره‌ی تلمیحات شاهنامهای خاقانی»، پژوهش‌های ادبی، شماره 4،
صص 7 - 36
آیدنلو، سجّاد. (1383)ب. «بررسی فرامرزنامه»، نامه‌ی پارسی، تهران: سال نهم، شماره دوم، صص 176 - 198
آیدنلو، سجّاد.(1385).« نخستین سند ادبی ارتباط آذربایجان با شاهنامه»، مجله‌ی دانشکده ادبیات و علوم انسانی
تبریز،سال دوم، شماره 1، صص 111- 141
آیدنلو، سجّاد. (1386) الف.«شاهنامهای ترین شعر غنایی»، پیک نور، شماره 3، صص 12- 19
آیدنلو، سجّاد. (1386).ب. «بررسی سه بیت از داستان رستم و اسفندیار»، پژوهش‌های ادبی، سال پنجم،
شماره 18، زمستان.
آیدنلو، سجّاد.(1387). «آشناترین شاعر ادب فارسی با شاهنامه»، ادب پژوهی، شماره 6، صص 133- 161
آیدنلو، سجّاد. (1390) الف. دفتر خسروان، برگزیده شاه‌نامه‌ی فردوسی، تهران: سخن.
آیدنلو، سجّاد. (1390)ب. «ویژگی روایات و طومارهای نقّالی». بوستان ادب. سال 3 شماره‌ی 1، صص 1-28.
افشار، ایرج.(1390). کتاب‌شناسی فردوسی و شاهنامه، تهران: میراث مکتوب.
اکبری مفاخر، آرش (1390). «کریمان کیست؟»، جستارهای ادبی، سال چهل و چهارم، شماره 174،
صص 15- 37
امیدسالار، محمود.(1388). «زال»، دانش‌نامه‌ی زبان و ادب فارسی، ج3، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
تاجرشیرازی، حسین‌علی.(1385). میکادونامه، به کوشش علی میرانصاری، تهران: میراث مکتوب.
تقی‌زاده، سیّد حسن.(1313).« فردوسی و شاهنامه»، هزاره‌ی فردوسی، تهران: دنیای کتاب.
تکمیل‌همایون،ناصر.(1357).الف.«آشنایی با شبانکارگان، معرّفی و تحلیل دفتر دلگشا»، هنر و مردم، شماره 188،
صص 54- 57.
تکمیل‌همایون، ناصر.(1357).ب. «آشنایی با شبانکارگان، معرّفی و تحلیل دفتر دلگشا»، هنر و مردم،
شماره 191- 192، صص 72- 80.
تکمیل‌همایون، ناصر.(1357).ج. «آشنایی با شبانکارگان، معرّفی و تحلیل دفتر دلگشا»، هنر و مردم، شماره 193،
صص 18-21
تهمینه‌نامه‌ی بلند.(بی تا). دستنویس شاه‌نامه‌ی موزه‌ی بریتانیا، به شماره or.2928
حمیدیان، سعید. (1387). درآمدی براندیشه و هنر فردوسی، تهران: ناهید.
جهاندیده، عبدالغفور.(1390). حماسه‌سرایی در بلوچستان، تهران: معین.
جیحونی، مصطفی.(1380). شاه‌نامه‌ی فردوسی، کتاب صفر، اصفهان: شاه‌نامه‌پژوهی.
خالقیمطلق، جلال.(1362). «گردشی در گرشاسب‌نامه»، ایران‌نامه، شماره‌های 3- 5
خالقیمطلق، جلال.(1372) الف. « معرّفی قطعات الحاقی شاهنامه»، گل رنج‌های کهن، به کوشش علی
دهباشی، تهران: مرکز.
خالقیمطلق، جلال.(1372)ب. «معرّفی سه قطعه‌ی الحاقی شاهنامه»، گل رنج‌های کهن، به کوشش علی
دهباشی، تهران: مرکز.
خالقیمطلق، جلال.(1372).ج. «یکی داستان است پر آب چشم». گل رنج‌های کهن، به کوشش علی
دهباشی، تهران: مرکز.
خالقیمطلق، جلال.(1384). «شاه‌نامه‌ی لکی»، ایران شناسی، سال 17، صص 795- 799
خالقیمطلق، جلال.(1386). «اهمیت شاه‌نامه‌ی فردوسی»، سخن‌های دیرینه، تهران: افکار.
خالقیمطلق، جلال.(1388).«درفش پهلوانان و شاهان»، دانش‌نامه‌ی زبان و ادبیات فارسی، جلد سوم، به
سرپرستی اسماعیل سعادت، تهران: فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی.
خالقیمطلق، جلال.(1391).«فردوسی»، دانش‌نامه‌ی زبان و ادبیات فارسی، جلد چهارم، به سرپرستی اسماعیل
سعادت، تهران: فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی.
خلف‌تبریزی، محمّدحسین.( 1362). برهان قاطع، به‌کوشش محمّد معین، تهران: امیرکبیر.
خوسفی، ابن حسام.(1382). تازیان‌نامه‌ی پارسی، به کوشش حمیدالله مرادی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
دبیرسیاقی، سیّد محمّد. (1384). زندگی‌نامه‌ی فردوسی و سرگذشت شاهنامه، تهران: قطره.
دوستخواه، جلیل. (1380). «پشتوانه‌های شاهنامه: خاستگاه‌های دوگانه و دیدگاه‌های دوگونه»، حماسه‌ی ایرانی
یادمانی از فراسوی هزاره‌ها، تهران: آگه.
راجی کرمانی، بمان‌علی.(1383). حمله‌ی حیدری، تصحیح یحیی طالبیان- محمود مدبّری، کرمان: دانشگاه باهنر.
رجب‌زاده، هاشم.(1374). «نگاهی به شاه‌نامه‌شناسی در ژاپن و برگردان‌های ژاپنی شاهنامه». نمیرم از این پس که
من زنده‌ام، به کوشش غلام‌رضا ستوده، تهران: دانشگاه تهران.
رستگارفسایی، منصور.(1388). فرهنگ نام‌های شاهنامه، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
رستم‌نامه.(1387). به‌کوشش سجاد آیدنلو، تهران: میراث مکتوب.
رویانی، وحید.(1390).«بررسی تاثیر شاهنامه بر سام‌نامه»، گوهر گویا، سال پنجم، شماره 2، صص 137- 164
ریاحی، محمّد امین.(1388). سرچشمه‌های فردوسی شناسی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ریاحی، محمّد امین. (1387). فردوسی، تهران: طرح نو.
زرّین‌کوب، عبدالحسین.(1389). نامورنامه، تهران: سخن.
سعدی، مصلح بن عبدالله.(1389). بوستان سعدی، به کوشش منوچهر دانش‌پژوه، تهران: هیرمند.
سهسرامی، کلیم.(1374). «معرّفی احوال فردوسی و ترجمه‌های شاهنامه به زبان بنگال». نمیرم از این پس که من
زنده‌ام، به کوشش غلام‌رضا ستوده، تهران: دانشگاه تهران.
سیمیدچیوا، مارتا.(1374). «رخش در دامنه‌ی کوه بالکان یا معرفی آثار فردوسی در بلغارستان». نمیرم از این پس که
من زنده‌ام، به کوشش غلام‌رضا ستوده، تهران: دانشگاه تهران.
شارپ، رلف نارمن. (1384). فرمان‌های شاهنشاهان هخامنشی، تهران: پازینه.
شاه‌نامه‌ی کردی. (1389). تصحیح ایرج بهرامی، جلد دوم و سوم، تهران: آنّا.
شاه‌نامه‌ی لکی.(1384). به اهتمام حمید ایزدپناه، تهران: اساطیر.
صاحب شبانکاره‌ای. (1389). دفتر دلگشا، تصحیح غلام‌حسین مهرابی- پروانه کیانی، شیراز: آوند اندیشه.
صادقی محسن‌آباد، هاشم- یاحقی، محمّدجعفر.(1390).« تاثیر پذیری ملک الشعرای بهار از فردوسی»،
بوستان ادب، سال چهارم، شماره 4، صص 65- 86
صبوری، ناصر- ظهیر.(1386). شجره‌الملوک، تصحیح منصور صفت‌گل، تهران: میراث مکتوب.
صفا، ذبیح الله. (1352). حماسه‌سرایی در ایران، تهران: امیرکبیر.
طومار نقّالی شاهنامه. (1391). ویرایش سجّاد آیدنلو، تهران: به‌نگار.
عابدی، سیّد امیرحسن.(1374). «شاهنامه و هند». نمیرم از این پس که من زنده‌ام، به کوشش غلام‌رضا ستوده،
تهران: دانشگاه تهران.
عطایی. برزونامه‌ی جدید، نسخه‌ی آنکتیل دوپرون، به شماره R.9 .804
غفوری، رضا.(1392).«سیمای تهمینه در روایت‌های حماسی ایران»، شعرپژوهی، سال پنجم، شماره سوم،
صص 145- 166
فردوسی، ابوالقاسم.( (1386)، شاهنامه،تصحیح جلال خالقیمطلق،تهران: مرکزدایرهالمعارف بزرگ اسلامی.
فرنبغ دادگی.(1380). بندهش، گزارش مهرداد بهار، تهران: توس.
قانع، عبّاس.(1374). «نقوش و تصاویر شاهنامهای در طول زمان». نمیرم از این پس که من زنده‌ام، به کوشش
غلام‌رضا ستوده، تهران: دانشگاه تهران.
قبادی، حسین‌علی - نوری، علی.(1386).«تاثیر شاه‌نامه‌ی فردوسی بر ادبیات عیاری»، زبان و ادب فارسی، نشریه
دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی تبریز، شماره 201، صص 93- 63
کورویانگی، ت.(1374). «شاه‌نامه‌شناسی در ژاپن». نمیرم از این پس که من زنده‌ام، به کوشش غلام‌رضا ستوده،
تهران: دانشگاه تهران.
مرتضوی، منوچهر.(1385). فردوسی و شاهنامه، تهران: توس.
محجوب، محمّدجعفر.(1387). «شاهنامه و فرهنگ عامّه»، ادبیات عامیانه‌ی ایران، به کوشش حسن ذوالفقاری،
تهران: چشمه.
محمّدی‌افشار، هوشنگ.(1389).« بازتاب حماسه ی ملی در شعر مسعود سعد»، مطالعات ایرانی، سال نهم،
شماره 17، صص 157- 181
مشتاق‌مهر،رحمان-آیدنلو، سجّاد.(1386).«یادداشت‌هایی درباره‌ی نکات و اشارات شاهنامهای دیوان ناصرخسرو»
مطالعات ایرانی، سال ششم، شماره 11، صص 195- 218
مول، ژول. (1345). دیباچه‌ی شاهنامه، ترجمه جهانگیر افکاری، تهران: سازمان کتاب‌های جیبی.
محمّدخان، مهرنور.(1374). «نمونه‌ای از نفوذ فردوسی در شبه قارّه‌ی هند و پاکستان». نمیرم از این پس که من
زنده‌ام، به کوشش غلام‌رضا ستوده، تهران: دانشگاه تهران.
مینوی، مجتبی.(1385). فردوسی و شعر او، تهران: معین.
نحوی، اکبر.(1380). « ناگفتههایی درباره‌ی برزونامه» ، مجله‌ی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه
فردوسی مشهد: سال سی و چهارم، شماره 1 و 2، صص371- 388
نحوی، اکبر- غفوری، رضا .(1390) .« ده دیو از فارسی میانه تا منظومه‌ی فرامرزنامه»، بوستان ادب، سال
سوم، شماره چهارم. صص 167 – 186
نصراصفهانی، علی‌محمّد.(1381) «تصرّف شبانکاره به وسیله ی مغولان»، رشد آموزش تاریخ، سال چهارم،
شماره 10، صص 44- 47.
نفیسی، سعید.(1363). تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی تا پایان قرن دهم هجری، تهران: فروغی.
نفیسی، سعید.(1339). «دفتر دلگشای» ، راهنمای کتاب، شماره 5، صص 654- 655.
نلدکه، تئودور. (1384). حماسه‌ی ملّی ایران، ترجمه بزرگ علوی، تهران: نگاه.
نوری اژدری. (1381). غازان‌نامه. تصحیح محمود مدبّری، تهران: بنیاد موقوفات محمود افشار.
نوشاهی، گوهر.(1374). «دو نقش مهم در ترجمه‌ی شاهنامه به زبان اردو». نمیرم از این پس که من زنده‌ام، به
کوشش غلام‌رضا ستوده، تهران: دانشگاه تهران.
هاتفی خرجردی.(1387). شاه‌نامه‌ی هاتفی خرجردی: حماسه فتوحات شاه اسماعیل صفوی، تصحیح سید علی
آل داوود. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
هادی‌زاده، رسول.(1965). «دفتر دلگشا»، مقدّمه، مسکو: فرهنگستان علوم اتحاد شوروی.
واعظ‌زاده، عباس- یاحقّی، محمّد جعفر.(1392).«بررسی تاثیر شاهنامه در امثال فارسی بر پایه ی امثال و حکم
دهخد»، جستارهای ادبی، سال چهل و ششم، شماره 181، صص 1- 28
یاحقّی، محمّدجعفر.(1388)الف. «نفوذ شاهنامه در دنیای مناقب»، از پاژ تا دروازه‌ی رزان، تهران: سخن.
یاحقّی، محمّدجعفر.(1388)ب. «ذیل سرچشمه‌ها»، از پاژ تا دروازه‌ی رزان، تهران: سخن.
)
